Desert View, Monument Valley en verder
Door: Bregt
Blijf op de hoogte en volg Peter
20 April 2009 | Verenigde Staten, Washington, D. C.
Ik wil eerst vertellen hoe een dag met de camper verloopt:
's Ochtends vroeg gaan we douchen, als die er zijn. Dan een kop thee met een boterham; alles net als thuis. We vertrekken dan meteen voor een lange rit; vanmorgen bv 96 miles en een mile is 1,6 km. Dat is dan het eerste stuk! Het uitzicht is elke dag anders: veel bergen, eindeloze zandvlakten met een slechts een beetje begroeiing, prachtige rotsformaties. Soms grappige dingen: bv het bord: "Open Ranch", op een bord met een koe erop. Er is eigenlijk helemaal niks te eten voor die beesten. Heel af en toe dan, en dan kunnen ze ook zo maar de weg oversteken, zoals we vandaag een keer meemaakten. De huizen die we af en toe zien vanuit de verte, blijken van dichtbij gewoon oude caravans te zijn met een hele hoop rotzooi erom heen. Waar die mensen van leven is ons niet duidelijk.
Langs die eindeloze wegen is er bijna nooit een parkeerplaats om even te stoppen. (behalve dan langs "scenic byway", daar heb je zo nu en dan wel "turn out"s) We doen de stops dus als we tanken: we drinken dan onze D.E. ! Elke dag jagen we er een tank benzine door. Je moet in dit land niet zonder benzine komen te staan; soms heb je op 100 mile geen tankstation gezien. Over het algemeen zijn de wegen hier goed; soms wat minder en dan stuiteren we in de camper over de weg. Als we een goeie stopplaats tegenkomen dan gaan we wat brood eten en drinken we thee. Soms slapen we even voor we weer op pad gaan.
We rijden langs prachtige bergen, er omheen en erover, langs hoge passen (9600 feet !) en diepe dalen. Met soms een koe op de weg.
Op een dag maken we samen honderden (!) foto's. 's Avonds zetten we die op de laptop en gooien de rotzooi weg. Vanavond hebben we geluk: we konden aan de hookup (d.i. stroom) en hebben we na veel moeite ook internet. De hele "stad" was er zonder, volgens de campingbaas.
We eten elke dag heerlijk: dat is in een kwartier op tafel. Hebben we geen stroom (en moeten we dus zuinig zijn met licht e.d.) dan wassen we pas de volgende ochtend af. Na 't eten nog even buiten lopen, tanden poetsen en op bed. En slapen, om half zeven er weer uit!
PS van Henny: voor Evelyn: hebben jullie al de vakantie geboekt?
voor Aaltje: bedankt voor het doorsturen van t berichtje.
PS van Bregt: voor Marga cs: Bedankt voor je berichtje uit Isfahan! Goeie reis en wees maar voorzichtig.
Tot gauw als we weer internet hebben!
PS: telefoneren gaat ook slecht of niet, want in deze wijde vlakten is er vrijwel nergens "bereik" van onze provider AT&T.
's Ochtends vroeg gaan we douchen, als die er zijn. Dan een kop thee met een boterham; alles net als thuis. We vertrekken dan meteen voor een lange rit; vanmorgen bv 96 miles en een mile is 1,6 km. Dat is dan het eerste stuk! Het uitzicht is elke dag anders: veel bergen, eindeloze zandvlakten met een slechts een beetje begroeiing, prachtige rotsformaties. Soms grappige dingen: bv het bord: "Open Ranch", op een bord met een koe erop. Er is eigenlijk helemaal niks te eten voor die beesten. Heel af en toe dan, en dan kunnen ze ook zo maar de weg oversteken, zoals we vandaag een keer meemaakten. De huizen die we af en toe zien vanuit de verte, blijken van dichtbij gewoon oude caravans te zijn met een hele hoop rotzooi erom heen. Waar die mensen van leven is ons niet duidelijk.
Langs die eindeloze wegen is er bijna nooit een parkeerplaats om even te stoppen. (behalve dan langs "scenic byway", daar heb je zo nu en dan wel "turn out"s) We doen de stops dus als we tanken: we drinken dan onze D.E. ! Elke dag jagen we er een tank benzine door. Je moet in dit land niet zonder benzine komen te staan; soms heb je op 100 mile geen tankstation gezien. Over het algemeen zijn de wegen hier goed; soms wat minder en dan stuiteren we in de camper over de weg. Als we een goeie stopplaats tegenkomen dan gaan we wat brood eten en drinken we thee. Soms slapen we even voor we weer op pad gaan.
We rijden langs prachtige bergen, er omheen en erover, langs hoge passen (9600 feet !) en diepe dalen. Met soms een koe op de weg.
Op een dag maken we samen honderden (!) foto's. 's Avonds zetten we die op de laptop en gooien de rotzooi weg. Vanavond hebben we geluk: we konden aan de hookup (d.i. stroom) en hebben we na veel moeite ook internet. De hele "stad" was er zonder, volgens de campingbaas.
We eten elke dag heerlijk: dat is in een kwartier op tafel. Hebben we geen stroom (en moeten we dus zuinig zijn met licht e.d.) dan wassen we pas de volgende ochtend af. Na 't eten nog even buiten lopen, tanden poetsen en op bed. En slapen, om half zeven er weer uit!
PS van Henny: voor Evelyn: hebben jullie al de vakantie geboekt?
voor Aaltje: bedankt voor het doorsturen van t berichtje.
PS van Bregt: voor Marga cs: Bedankt voor je berichtje uit Isfahan! Goeie reis en wees maar voorzichtig.
Tot gauw als we weer internet hebben!
PS: telefoneren gaat ook slecht of niet, want in deze wijde vlakten is er vrijwel nergens "bereik" van onze provider AT&T.
-
20 April 2009 - 15:30
Menlo Park:
toch maar goed dat we elkaar de dag voor jullie vertrek naar hier nog even spraken, en jullie als laatste nog mutsen in de koffers hebben kunnen doen!
wat ik zo geweldig vind van California (wat wij tot nu toe hebben gezien): overal is het landschap even fascinerend. -
20 April 2009 - 19:39
Dirk, Heleen, J En S:
We genieten nog steeds van jullie avontuurlijke verhalen en prachtige foto's. Echt een heel andere wereld dan bij ons. En die koeien had ik echt niet verwacht. Op tv laten ze die nooit zien en ook de zogenaamde huizen niet. Verder zijn we wel geschrokken van Peter zijn fietsval en de gevolgen daarvan. We hopen dat het nu allemaal weer wat beter gaat. En wensen je alsnog(wel wat laat) beterschap met je pols. Heel veel liefs van ons allemaal.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
